Η «ισπανική» Μπάρτσα και η «ολλανδική» Μπάρτσα

Άλλη μια νίκη κατέγραψε η Μπάρτσα απέναντι στην Έλτσε και μάλιστα αυτή τη φορά με ανατροπή.

Αυτό το υγιές πρόσωπο που βγάζουν όλοι οι ποδοσφαιριστές της Καταλονίας το 2022 επί Τσάβι,
δείχνει ξεκάθαρα και το τελείως διαφορετικό κλίμα, αλλά και την τελείως διαφορετική φιλοσοφία
προσέγγισης των παιχνιδιών σε αντίθεση με την περίοδο Κούμαν.

Ήταν τόσο οφθαλμοφανές ότι επί Κούμαν δεν δούλευε τίποτα, που το μόνο που σκεφτόμασταν, αν
όχι όλοι τουλάχιστον οι περισσότεροι υποστηρικτές των «πλαουγκράνα», ήταν γιατί καθυστερούσε
η αποχώρησή του.

Δεν είμαι ιερόσυλος. Όλοι ξέρουμε την αξία και το μέγεθος του ανδρός. Αλλά όλοι ξέρουμε επίσης
ότι αυτός ο άνθρωπος και αυτό το στιλ παιχνιδιού δεν ταίριαζε με τίποτα στην ομάδα της καρδιάς
μας.

Δεν υπάρχει Μπάρτσα χωρίς τικι-τακα. Η Μπαρτσελόνα εφηύρε αυτό το παιχνίδι και δεν γίνεται να
το κάνουν άλλοι κι όχι εμείς. Κακά τα ψέμματα όμως, η Μπαρτσελόνα μπορεί να το κάνει αυτό το
παιχνίδι όταν έχει ομοιογένεια. Και επί Κούμαν, δεν υπήρχε ομοιογένεια.

Ο Ολλανδός δεν πίστευε στους παίχτες μας. Το έλεγε και ο ίδιος άλλωστε για να μπορέσει να
δικαιολογήσει την αποτυχία του. Και δεν πίστευε στους παίκτες μας όχι γιατί δεν το άξιζαν, το
αποδεικνύουν σήμερα τι αξίζουν, επί Τσάβι. Αλλά γιατί ως Ολλανδός, από τη φύση του, πιστεύει
πολύ περισσότερο στους Ολλανδούς ποδοσφαιριστές παρά σε οποιασδήποτε άλλης χώρας
ποδοσφαιριστές.

Και φυσικά εδώ έρχεται ο αντίλογος που λέει: Γιατί, η Μπαρτσελόνα των 2 Ντε Μπουρ, Όβερμαρς,
Κλάιφερτ, δεν ήταν θρυλική; Φυσικά και ήταν. Αλλά δεν ήταν η Μπαρτσελόνα των Πουγιόλ, Πικέ,
Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο, Βίγια. Ο Μέσι και ο Ροναλντίνιο είναι τεράστιοι παράγοντες και τους αφήνω
εκτός σύγκρισης φυσικά.

Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν σαν δύο ειδών ομάδες στην Μπαρτσελόνα. Μία ισπανική
Μπαρτσελόνα η οποία φέρνει τίτλους και αλλεπάλληλα ρεκόρ και μια ολλανδική Μπαρτσελόνα
που έχει μεν ποιότητα, αλλά όχι αποτελεσματικότητα.

Και καταλήγουμε φυσικά ξανά στην ομοιογένεια. Η ομοιογενής Μπαρτσελόνα με βάση τους
Ισπανούς ποδοσφαιριστές, αλλά και Ισπανό προπονητή και ειδικά τον συγκεκριμένο Ισπανό
προπονητή, είναι φόβητρο, είναι ομάδα πολύ υψηλού επιπέδου και ομάδα υψηλότατου
ανταγωνισμού.

Και η χρονιά δεν έχει τελειώσει, παρόλο που φαινόταν τελειωμένη 2 μήνες πριν. Και ο ευρωπαϊκός
τίτλος είναι μέσα στο παιχνίδι παρόλο που το Europa δεν είναι επιπέδου Μπαρτσελόνα, αλλά και οι
ψηλότερες θέσεις της La Liga είναι ακόμα εφικτές.

ΥΓ 1: Ήταν καταλυτικές οι προσθήκες του χειμώνα; Φυσικά και ήταν. Και προσωπική μου
άποψη, είναι ότι ο «Όμπα», ήλθε ως νέος Ετό και πρέπει να τον πιστέψει πολύ η Μπάρτσα.
Άλλωστε τα ήδη 5 γκολ του με την μπλαουγκράνα φανέλα, το αποδεικνύουν. Και πρέπει πάση
θυσία η Μπάρτσα να κάνει δικό της τον Ανταμά Τραορέ το καλοκαίρι. Αυτό είναι πιστέψτε με πιο
σημαντικό και από τον Χάαλαντ.

ΥΓ 2: Είμαι χαρούμενος που θα τα λέμε στο blaugrana.gr και θέλω πολύ τις απαντήσεις και
τις απόψεις σας.